Sibelius: Symfonieën nr. 1 in e op. 39, 2 in D op. 43, 3 in C op. 52 , 4 in a op. 63, 5 in Es op. 82, 6 in d op. 104, 7 in C op. 105; Ouverture Karelia op.10; Kareliasuite op. 11; Finlandia op. 26; Valse triste, ‘Scène met kraanvogels’ uit Kuomela op. 44; Nachtrit en zonsopgang op. 55; Belshazzar’s feest op. 51 JS. 48; Suite Koning Christian II op. 27; Pohjola’s dochter op. 49; De bard op. 64; De Oceaniden op. 73; En saga op. 9; Tapiola op. 112; Scènes historiques op. 25 en 66; Lemminkainen suite op. 22; Vioolconcert in d op. 47; Humoresken voor viool en orkest nr. 1 en 2 op. 87, 3-6 op. 89; Serenade voor viool en orkest nr. 1 in D op. 69a en 2 in g op. 69b. Joseph Svendsen (v) met het Fins omroeporkest o.l.v. Jukka-Pekka Saraste. Sony 19439.70481-2 (8 cd’s 8u., 54’24”). 1987/90 

Indertijd verschenen deze opnamen uit de jaren 1987/1989 separaat eerst op RCA en Finlandia. In deze heruitgave bundelde Sony ze tot een geheel van alle orkestwerken. Overzichtelijk en handig, zeker voor wie met snelle halen tegen een sympathieke prijs volledig thuis wil komen.

Nog altijd hangen de zeven symfonieën voor velen als vrij duistere raadsels na bijna honderd jaar nog over het hele symfonische repertoire. Ze bevatten veel dingen en klanken die uniek zijn. Aan de ene kant zijn daar de prachtige beelden van epische landschappen, zoals in de prachtige melodieën van de tweede en vijfde symfonie en aan de andere kant zijn daar de microscopische details in de orkestratie alsof de componist in de partijen voor strijkers zijn lens richt op een dennentwijg en daar vervolgens   tot op een enkele naald uit de uitgestrekte Finse bossen op inzoomt. 

En dan zijn daar nog die andere orkestwerken en de composities voor viool en orkest. Saraste en Svendsen tonen er veel sympathie voor en stellen zich geheel ten dienste van de componist. Ze plaatsen momentum en continuïteit in het centrum van hun vertolkingen en plaatsen werk na werk in het juiste perspectief. Dat is heel wat.

Wanneer ik bij de symfonieën toch een voorkeur bewaar voor Ashkenazy (Decca 473.590-2, 5 cd’s) en voor het Vioolconcert voor de oude opname van Jascha Heifetz (Naxos 8.110938) en de recentere opnamen van Hilary Hahn (DG 477.7346) en Vilde Frang (EMI 684.413-2) is dat slechts een opmerking terzijde.