Silvestrov: Stille liederen nr. 1-24; Liederen naar Ossip Mandelstein nr. 1-4. Sergei Jakovenko (b) en Ilya Scheps (p). ECM 982.1424 (2 cd’s, 1u., 59’06”). 1986

De Oekraïnse componist Valentin Silvestrov (1937) die na de val van de Berlijnse muur ook internationaal de aandacht trekt, is heel productief met acht symfonieën, drie strijkkwartetten en heel wat andere kamermuziek en pianowerken op zijn naam. Maar als liederencomponist was hij nog vrij onbekend. Ook hij doorliep een ontwikkeling waarbij hij eerst melodieuze muziek moest schrijven die aan Sovjetnormen voldeed, daarna experimenteerde met Westerse avant-garde technieken voordat hij zin eigen, persoonlijke stem vond.  

De teksten voor de hier gezongen liederen vond hij niet alleen bij dichters in zijn eigen taal als Barattynsky, Poesjkin, Tsjevchenko, Lermontov, Mandelstam, maar ook bij Keats en Shelley. Silvestrovs stijl is werkelijk apart en het gaat echt om ’stille’, soms gefluisterde intieme liederen als uit een privédomein. De stijl is ook een stuk verwijderd van de veelal experimentele waarvan we hem kennen. ‘Ze vormen meer een overgang dan een stilistische breuk’, merkte hij daarover op. 

De bariton Sergei Jakovenko, die ook opnamen maakte met liederen van Moesorgsky (Chant du monde LDC 288031) het programma met Russische satires (Chant du monde LDC 288075) toont zich een voortreffelijke vertolker van dit intieme idioom en hij wordt zorgvuldig begeleid door zijn vaste partner Ilya Scheps.