Shostakovitch: Cellosonate in d op. 40; Sonate voor altviool en piano op. 147 (bew. Shafran); ‘Prelude’ uit Stukken voor 2 violen en piano nr. 1-5 (bew. Atovmyan). Anouchka Hack (vc) en Katharina Hack (p) met Gautier Capuçon (vc). Genuin GEN 20701 (64’46”). 2019

Het duo van de Duitse zussen Anouchka en Katharina Hack koos voor hun debuutopname bewerkingen van de de Cellosonate van Shostakovitch uit 1934, de Altvioolsonate uit 1975 en van de late Prelude uit de wat sentimentele Stukken voor 2 violen en piano op thema’s uit De horzel uit 1955, waarvoor ze de assistentie van de met fluwelige toon spelende Gautier Capuçon inriepen.

De Cellosonate wordt briljant, maar gelukkig niet al te gespierd gespeeld. Heel mooi slaagde het tweede deel, allegro, dat door de componist als een menuet is bestempeld. Het staat in scherp contrast met het karige deel dat hierop volgt. De finale heeft iets sinisters.

De Altvioolsonate is het laatste werk dat de componist voltooide. Het begint opvallend met wat pizzicati voordat een nogal treurige melodielijn begint. Het tweede deel is een nogal vrolijke dans, die blijkbaar is ontleend aan de opera De gokkers uit 1942. Verder duiken herinneringen op aan Beethovens Mondschein sonate. Met haar aangenaam warm klinkende altviool treft Anouchka Hack mooi de muzikale rijkdom en de inventiviteit van deze compositie en de sonore pianistiek van Katharina draagt daaraan het nodige bij om het bloed sneller door de aderen te laten stromen. Ze zusjes kunnen net als wij hoogst tevreden zijn.