Satie: Prélude de ‘La mort de monsieur Mouche’; Relâche; Cinéma; Angora Ox; The dreamy fish; Mercure - poses plastiques. Steffen Schleiermacher. MDG MDG 613.2182-2 (76’20”). 2029

 

Op het eerste gezicht is Erik Satie (1866 - 1925) nooit beschouwd als een belangrijke spil in de muziekgeschiedenis. Zijn stijl was uniek, maar hij had geen navolgers, bleef bescheiden en laat alleen wat sporen na in de Franse muziek van boulevardier Poulenc en sommige geestige stukken van Ibert.

Maar In de zevende aflevering van Satie’s volledige pianowerken gaat Steffen Schleiermacher verder dan zijn collega’s Ciccolini, De Leeuw, Rogé, Thibaudet, Van Veen en anderen door er ook de toneelmuziek in te betrekken. Hij valt met de deur in huis met de korte Prélude de ‘La mort de monsieur Mouche uit 1900 als inleiding op een stuk van Contamine de Latour. Angora ox en The dreamy fish (1901) gaan tot haar terug.

De orkestversie van het uit elf stukjes bestaande ‘ballet instantanéiste’ Relâche uit 1924 is redelijk bekend, de pianoversie nauwelijks. Ook de tien deeltjes uit de balletmuziek Cinéma, ‘Entr’acte symphonique de Relâche’ zijn niet zo bekend in pianovorm. Milhaud maakte er een transcriptie voor vierhandig piano van en Alexei Lubimov een eigen solobewerking (Alpha ALPHA 230).

Mercure - poses plastiques uit 1924 bestaat uit 3 ‘tableaux’ met in totaal dertien deeltjes die zeventien minuten duren. Ook hier is de orkestversie het bekendst, maar Jean-Pierre Armengaud (Erato 2564.6047963) maakte er al een opname van in Tout Satie op 10 cd’s in 2015 en ook Jeroen van Veen (Brilliant Classics 95350) die op negen CD’s vrijwel net zo volledig is als Scheiermacher waarschijnlijk zal eindigen, droegen dit werk bij.

Het is heel interessant om de mutimedia- en musichallkant van Satie nader te leren kennen. Schleiermacher gebruikt daarvoor zorgvuldig herziene pianopartijen en speelt deze betekenisvol maar zonder enige opsmuk of gewilde humor. De opname klinkt mooi present.