Schmidt: Notre Dame. Gwyneth Jones (s., Esmeralda), James King (t., Phoebus). Horst Laubenthal (t., Gringoire), Hartmut Welker (b., Aartsdeken), Kurt Moll (bs., Quasimodo), Kaja Borris (ms., mad. Faroudel) en Hans Helm (bs, officier) met het koor van St,. Hedwigs kathedraal Berlijn, RIAS Kamerkoor, Andreas Jufffinger (org) en het Berlijns Radio Symfonie orkest o.l.v. Christof Perick. Capriccio 10248/9 (2 cd’s, 2u., 05’51”). 1988
Franz Schmidt (1874 - 1939) schreef zijn weelderig laat-romantische opera in twee aktes op tekst van Leopold Wilk en hemzelf met exotische zigeunermuziek voor Esmeralda in 1906. Het gegeven is gebaseerd op Notre-Dame-de-Paris van Victor Hugo uit 1831. De handeling speelt rond 1482 wanneer de zigeunerin Esmeraldi (geboren als Agnes) de harten van velen in Parijs verovert: die van kapitein Phoebus en Pierre Gringoire, maar vooral dat van de kreupele u=Qusimdo en diens hoeder aartsdeken Claude Frollo. Frollo wordt verscheurd door zijn verlangen naar Esmeralda en de strenge regels van de kerk. Hij draagt Quasimodo op om Esmeralda te ontvoeren, maar Quasimodo wordt gevangen door Phoebus en diens medebewakers zodat Esmeralda wordt gered. Gringoire dreigt voor zijn poging tot ontvoering te worden opgehangen maar wordt gered als Esmeralda belooft om gedurende vier jaar met hem te trouwen. De volgende dag wordt Quasimodo veroordeeld tot zweepslagen en wordt gedurende twee uur aan de schandpaal gebonden. Esmeralda reikt hem drinkwater, hij is gered en zij verovert zijn hart. Later wordt Esmeralda gearresteerd op verdenking Phoebus te willen hebben vermoorden terwijl dat juist Phoebus in een opwelling van jaloezie was. Esmeralda wordt ter dood door ophanging veroordeeld. Als ze galg nadert zwaait Quasimido aan het klokkentouw van de Notre Dame naar beneden en brengt hij haar inn de kerk in veiligheid en bespaart hij haar zo voor een nieuwe arrestatie. Later wordt haar onaantastbaarheid opgeheven door het parlement en dreigt ze opnieuw haar straf te moeten ondergaan. Maar Clopin, de aanvoerder van de zigeuners wil dat verhinderen. Als Quasimodo de zigeuners ziet aankomen, verwacht hij dat ze Esmeralda willen aanvallen, dus verdrijft hij ze. Tenslotte wordt ze ditmaal gered door Frollo en Gringoire, maar na een andere vergeefse poging om haar hart te winnen verraadt Frollo haar en levert hij Esmeralda uit aan de regeringstroepen die ervoor moeten zorgen dat ze ditmaal echt wordt opgehangen. Maar Qusimodo weet hem vanuit de hoogte de dood in te laten storten. Nu er niets over is gebleven om voor te leven, verdwijnt Quasimodo voor altijd van het toneel.
In de opera van Schmidt zijn Gwyneth Jones en Janes King wat oud voor een jong verliefd stel, maar ze zingen wel met passie. Kurt Moll is met zijn donkere stem een heel overtuigende, tere en emotionele Quasimodo, Hartmut Welker een wellustige aartsdeken, Horst Laubenthal een gekwelde Gringoire en zelfs de kleinere rollen zijn goed vervuld door Kaja Boris en Hans Helm.
Christof Perick toont zijn liefde voor dit werk door op een paar maal na geen coupures toe te staan behalve gek genoeg de 48 anticlimax maten van het bekendste deel, het Intermezzo en door te zorgen voor een heel goed gelukte uitvoering, de enige die de moeite waard is.