Schulhoff: Orinoco; Sonata erotica; Susi; Symphonia germanica; Bassnachtigall; Zehn Themen op. 30; Dneska Kazda modni zenal; Syncopated Peter; Zebrák; Oráty; Ukolébavka; Die Wokenpumpe op. 40 nr. 1-4; Hot sonata voor saxofoon en piano; Kassandra. Gerard Bouwhuis (p) met de Ebony Band. Channel Classics CCS 9997 (66’46”). 1996

Met de muziek van de Tsjechische componist Erwin Schulhoff die als Joodse gevangene 18 augustus 1942 aan tbc overleed in de vesting Wülzburg in Beieren kwam ik voor het eerst in 1995 in contact via zijn opera Flammen die deel uitmaakte van de Decca serie Entartete Musik. Op dat moment was zijn verdere muziek vrijwel onbekend, maar sindsdien is een enorme inhaalperiode ontstaan en werd zijn naam veel bekender als een der meer prominente slachtoffers van de Holocaust en wiens werk abrupt eindigde.Gemiddeld genomen is zijn muziek een merkwaardig mengsel van expressionisme, neo-classicisme, jazz en gewoon romantisch idioom, gebundeld in een verrassende en vaak fascinerende mengeling van stijlen. En dan te bedenken dat Schulhoff enige tijd bij Debussy studeerde vóór W.O. I voordat hij interesse kreeg in de Dada school.

Van  de werken op deze cd boeide me vooral de Zehn Themen voor piano die werden geschreven op basis van lithografieën van Otto Griebel en die dus een heel concrete achtergrond hebben. Gerard Bouwhuis speelt ze op een manier die fascinatie wekt. De overige werken wi=orden sympathiek met veel pit en body gespeeld door de Ebony band met een waarschijnlijk speciale rol voor Leo van Oostrum in de Hot sonata.