Schubert: Pianotrio nr. 2 in Es op. 100 D. 929; ‘Sonatensatz’ in Bes D. 28; Notturno in Es op. posth. 148, D. 897. Busch trio. Alpha ALPHA 632 (65’47”). 2019

 

Wat jammer eigenlijk dat twee cd’s nog zijn om de volledige werken voor Pianotrio van Schubert - de beide Pianotrio’s, de Sonatensatz (allegro) van de 15-jarige componist uit 1812 en de late Notturno (adagio), ooit bedoeld voor het trio in Bes uit 1828 - onder te brengen. Voor hun ene cd kozen Mathieu van Bellen (v), Ori Epsein (vc) en Omri Epstein (p) van het Busch trio voor de beide korte werken en het Pianotrio nr. 2.

De vertolkingen zijn heel communicatief en inlevend dankzij de vriendelijke viooltoon van Mathieu van Bellen, de rijpe celloklank van Ori Epstein en de fijnzinnige pianotonen van van Omri Epstein. De voortdurende stemmingswisselingen komen mooi naar voren. In het relatief donkere D. 929 schuilt zelfs iets van Brahms. De Notturno is een wat somber stuk, maar Schuberts sneeuwlandschap heeft ook een zonnige kant.

Het spel herinnert aan dat van het Florestan trio (Hyperion CDA 67347), het Trio Wanderer Harmonia Mundi HMC 90.2002/3) en het Beaux Arts trio (Decca 438.700-2) en staat dus op heel hoog niveau.