Strauss, R.: Sonatine voor 16 blazers nr. 1 in F TrV 288, AV 135 Aus der Werkstatt eines Invaliden; Suite voor 9 houtblazers en 4 koperblazers in Bes op. 4; Serenade voor 13 blazers in E op. 7; Sonatine voor 16 blazers nr. 2 in Es TrV. 2921, AV. 143 Fröhliche Werkstatt. Leden van de Academy of Music o.l.v. Verity Gunning en Keith Bragg. Royal Academy of Music. RAM 034 (2 cd’s, 1u. 36’42”). 2003/6
Steeds weer wekken deze werken verbazing. Indertijd maakte Edo de Waard er in 1970/82 met het Nederlands Blazersensemble deels pionieropnamen van (Philips lp 6500097, cd Philips 438.733-2, 2 cd’s). Het zijn werken voor overzichtelijk vrij kleine ensembles en exotische instrumenten komen er niet aan te pas. In de Sonatine en de Symfonie horen we wel een bassethoorn.
Net als de vier Hoornconcerten omvatten deze werken de totale loopbaan van Strauss en vertonen ze alle onderlinge overeenkomsten. Wat opvalt, is dat de klassieke soort van componeren uit de vroege werken terugkeert in de late, maar dan verrijkt met een levenslange ervaring. Strauss’ muzikale DNA was consistent en rijpte met de jaren.
Het vroegste werk is de ééndelige Serenade, een kostelijk brouwsel. De vier delen van de ondanks het lagere opusnummer kort hierop volgende Suite is pure vreugde met zijn mooi uitgeweekte partijen die alle negen musici voortdurend bezighouden. Vooral de gavotte is heel mooi.
Zestig jaar later herontdekte de componist het genot van een blazersensemble en wist in de Sonatines een goed evenwicht te bereiken tussen hout- en koperblazers met een belangrijke rol voor klarinet en bassethoorn. De titel Aus der Werkstatt eines Invaliden is te danken aan het feit dat de componist begin 1943 herstellende was van een griepaanval. Maar er niets van een invalide aan de muziek. Het is eerder een uitgelaten dan een serieus werk, er is geen suggestie van oudheid of vermoeidheid (Strauss was toen tachtig).
Datzelfde geldt voor de Symfonie - een ruig en viriel werk in vier forse delen met iets van hergebruik uit Ein Heldenleben en in de Introductie en allegro van de finale prachtige momenten voor de houtblazers.
Met heel wat studenten die een blaasinstrument spelen aan de Royal Academy konden voor ieder werk andere combinaties worden gemaakt. Onder de leidende handen van Verity Gunning en Keith Bragg worden prachtige resultaten bereikt. Daarom is dit een der beste uitgaven van dit materiaal.