Strootman: Obscure atlas cr-3; Wohl: Microscope. Helena Basilova (piano), Konstantyn Napolov (slagwerk, stem) en Maya Fridman (vc, zang). TRPTK TTK 0068 (29’07”). 2021
Het verhaal dat aan het twintig minuten durende Obscure atlas cr-3 van de in 1987 geboren componist, gitarist, instrumentmaker en docent Aart Strootman is van een bijzondere orde.
Het gaat erover dat Rusland in 1970 begon met het maken van een aantal enorme boorgaten in de aardkorst op het Kola-schiereiland vlak bij de grens met Noorwegen. Het diepste punt van SG-3 werd in 1994 afgerond op 12.262 meter. Daarop volgde natuurlijk wetenschappelijk onderzoek, maar ook onzinverhalen zoals van de Noor Aage Rendalen die beweerde dat de onderzoekers op de hellepoort waren gestuit met hellekreten, zwavelgeur en temperaturen ver boven de honderd graden vormden een aanleiding tot angstaanjagende verzinsels. Maar behalve veel nieuwe inzichten in geofysische studies en mythes roept SG-3 ook vragen op omtrent de ‘grenzen van de menselijke kennis’
De Voyager 1 en 2 van de NASA bereikten hoogten van respectievelijk 22 en 18 miljard kilometer. Is het niet frappant dat we veel meer weten over ver weg gelegen zonnestelsels dan over de grond onder onze voeten?
De ruïne in de buurt van Zapolyarny is alles wat rest sinds dit experiment, maar het roept nog steeds vragen op. Dat zette ook Strootman aan het denken en zijn gedachten verwerkte hij in een trio voor piano, cello/stem en slagwerk en het resultaat is op deze ep te beluisteren. Het gaat om muziek die bescheiden klein begint, waarna de spanning geleidelijk wordt opgevoerd totdat Napolov het krantenbericht voorleest waarin wordt aangekondigd dat het project wordt gestaakt. Vervolgens wordt de muziek steeds ‘onderaardser’.
Maya Fridman speelt een kale groove die steeds meer de diepte ingaat tot hij vastloopt. Met haar zang en bijdragen van piano en slagwerk wordt heelhuids teruggekeerd na het aardoppervlak.
Dat klinkt alles heel logisch en goed voorstelbaar en wordt perfect door het drietal gerealiseerd. Als aanvulling brengen we ook nog even een bezoek aan het elektro-akoestische landschap Microscope met repeterende pianomotieven ritmisch slagwerk en lyrische cellobijdragen, die geleidelijk een zachte climax bereiken en uitdoven van de in 1980 in Frankrijk geboren, in de V.S. levende Daniel Wohl (1980).