Sauret: Études-caprices op. 64 nr. 8-13. Nazrin Rashidova. Naxos 8.573863 (64’11”). 2017

 

Sauret: Études-caprices op. 64 nr. 14-19. Nazrin Rashidova. Naxos 8.573975 (78’55”). 2018

 

Sauret: Études-caprices op. 64 nr. 20-24. Nazrin Rashidova. Naxos 8.574159 (65’49”). 2019

 

De Franse violist Émile Sauret (1852 - 1920 was een leerling van Henri Vieuxtemps en Charles de Bériot; hij behoorde tot de belangrijke vertegenwoordigers van de Franse vioolschool. Samen met Liszt speelde hij Vioolsonates en in 1873 trouwde hij met de bekende Venezolaanse pianiste en componiste Teresa Carreño, maar dat huwelijk hield niet lang stand. In 1890 werd hij benoemd aan de Royal Academy of Music in Londen waar hij o.a. Tor Aulin, William Henry Reed en John Waterhouse als leerlingen had. Hij overleed ook in Londen, 12 februari 1920.

Zijn in 1902 bij Simrock verschenen 24 Études-caprices hebben iets dualistisch door de combinatie van eerder swat streng didactische études met vrijere caprices die meer poëtische expressieve mogelijkheden bieden. Aan aardige melodische vondsten geen gebrek. Afwisseling is er ook genoeg. Deze werken zijn opgedragen aan Saurets studente Marjorie Hayward (1885 - 1953), maar worden hier gespeeld door de uit Azerbeidzjan stammende Nazrin Rashidova die ook in Engeland studeerde.

De eerste aflevering van de volledige reeks met de nrs. 1-7 op Naxos 8.573704 werden al besproken, maar inmiddels is die na een paar jaar voltooid. Ze geeft zelf ook toelichting op deze werken die ze met haar grote technische kunnen en haar niet minder grote expressieve gaven en ideeën tot in de puntjes verzorgd weergeeft. Haar spel is steeds gevrijwaard van show, maar mooi vloeiend met fraai uitgewerkte melodieën en af en toe iets van sentimentaliteit.

Bovendien heeft ze het rijk alleen, want andere opnamen van dit stel werken zijn er niet.