Schumann: Adagio en allegro in As op. 70; Vioolsonate nr. 1 in a op. 105 (bew. Nelleke); Märchenbilder op. 113 (bew. Hausmann); Romances voor hobo en piano op. 94 nr. 1-3 (bew); Schumann, C.: Romances voor viool en piano op. 22 nr. 1-3 (bew. Nelleke). Karine Georgian (vc) en Jan Willem Nelleke (piano). Naxos 8.572375 (73’46”). 2005

 

De titel ‘Music for cello and piano’ van deze cd is wat misleidend, want hoewel de componist de cello goed bedacht in zijn Celloconcert en Pianokwartetten en kwintetten en in zijn Pianotrio’s schreef hij weinig voor cello en piano. Mij schieten alleen de vijf Stücke im Volkston op. 102 uit 1849 te binnen en die ontbreken juist op deze cd.

Schumann was niet al te kieskeurig in de keuze van instrumenten voor zijn kamermuziekwerken en zou er waarschijnlijk geen moeite meer hebben gehad dat behalve de werken voor viool en hobo ook de Märchenbilder voor altviool naar de donkerder cello zijn overgezet. De Fantasiestücke op. 73 nr. 1-3 voor klarinet hadden ook in dit programma gepast. Ook de Romances van Clara Schumann hebben allerminst te lijden onder een neerwaartse ranscriptie. Vergelijk maar met de opname van de originelen door Fanny Robilliard en Paloma Kouider (Evidence EVCD 066) uit 2019.

De warme, milde cellotoon van Georgian staat in mooi contrast met de meer geagiteerde pianobegeleiding van Nelleke waardoor de vertolkingen voldoende contrast bezitten. Voor de nuancen zorgen beiden eendrachtig samen. In elk geval is het de moeite om deze werken eens in andere gedaante te horen want zo goed gespeeld varen ze daar wel bij.