Skalkottas: Griekse dansen nr. 1-36; De zee (3 ged.); Symfonische suite nr. 1. Atheens Staatsorkest o.l.v. Stefanos Tsialis. Naxos 8.574182 (73’01”). 2019

 

Gedurende de laatste decennia geeft de muziekindustrie zich de moeite om de werken van de Griekse componist Nikos Skalkottas (1904 - 1949) onder de aandacht te brengen (BIS en Naxos). Skalkottas studeerde bij Schönberg in de late jaren 1920 en begin jaren dertig en keerde daarna terug naar Athene om daar zijn seriële methode te ontwikkelen.

Of het mede daarom was dat zijn muziek zo weinig werd gespeeld tijdens zijn leven? Ook nu nog is er weinig van hem bekend en wat ik wel heb gehoord is vooral een kwestie van wisselvalligheid met soms geslaagde, echter vaak ook moeizame, minder gelukte werken.

Op deze cd treffen wee gelukkig drie heel verschillende, wel geslaagde composities. De 36 Griekse dansen zijn uit 1931-1936 en werden deels opnieuw georkestreerd. De Symfonische Suite ontstond tijdens zijn Schönbergperiode en vermengt zoals men dat in 1929 van hem zou verwachten atonaliteit met neo-classicisme. De partituur bleef achter in Berlijn in 1933 en is niet teruggevonden, zodat het werk later opnieuw moest worden geconstrueerd. De mooie, ook populair geworden Balletmuziek De zee, ook een toegankelijk werk, gaat over een trawler die over rustige en stormachtige wateren vaart, maar waarvan we jammer genoeg slechts drie gedeelten te horen krijgen, is uit 1949.

Het Atheense orkest en dirigent Stefanos Tsialis lijken heel vertrouwd met het idioom van Skalkottas.