Silcher: Loreley. Koren, kamermuziek, ouvertures. Ouvertures in Es en C; ‘Mein Röselein’, ‘Der Lindenbaum’, ‘Ännchen von Tharau’, ‘Gesänge der Jugend’ nr. 1-3; Divertissement op thema’s uit ‘Der Freischütz’ voor fluit en piano, ‘Flug der Liebe’, ‘Herzensweh’, ‘Schlafliedchen’, ‘Der König von Thule’, ‘Frühlingsglaube’, ‘Es muss geschieden sein’, ‘Heimlicher Liebe Pein’, ‘Loreley: Ich weiss nicht, was soll es bedeuten’. Omroeporkest Stuttgart o.l.v. Uros Lajovic, Südfunk koor o.l.v. Rupert Huber, Robert Dohn (fl) en Susan Wenckus (piano). Carus 83.119 (58’59”). 1990

 

 

dichtte Heinrich Heine in 1828 over de 132m hoge rots met een vrouwenbeeld daarop in een bocht aan de overkant van de Rijn in de buurt van Sankt Goarshausen die treinreizigers richtig Zwitserland goed kennen. Lorelei zou schippers verleiden waardoor ze strandden en ondergingen. Haar naam werd voor het eerst genoemd door de monnik Ruodolf in de negende eeuw als Lasurlaberch en in de dertiende eeuw geloofde men dat de schat van de Nibelungen was verborgen in een van de gaten van de rots. 

De Duitse componist Friedrich Silcher (1789 - 1860) wordt beschouwd als een van de belangrijkste protagonisten van de Duitse koorzang die hij van veel mooi repertoire voorzag. Hij koos ‘Loreley’ als een van die volksliedjes die hij voor koor bewerkte. Hij vormde ook de Akademische Liedertafel in Tübingen waar hij in 1817 muziekdirecteur was geworden. Hij volgde daarbij het voorbeeld van de Zwitserse Hans-Georg Nägeli (1773 - 1836).

Zijn bewerkingen zijn knap gemaakt en zijn soms nauwelijks van het origineel te onderscheiden. Dat krijgen we op deze cd mooi te horen. Ter afwisseling klinken twee Ouvertures het Divertissement op thema’s uit ‘Der Freischütz’ voor fluit en piano.

Er past veel waardering voor de manier waarop het goed getrainde Südfunk koor en het Stuttgarts Omroeporkest deze volkszang haast al te professioneel naar voren brengen.