Saint-Saëns: Werken voor viool. Romances voor viool en orkest op. 37 en in C op. 48; Vioolconcert nr. 1 in A op. 20, Fantasie voor viool en harp op. 124, ‘La muse et le poète’ op. 132; Ysaÿe: ‘Caprice d’après l’étude en forme de valse de Saint-Saëns’. Geneviève Laurenceau (v) met Yan Levionnois (vc) en het Orchestre de Picardie o.l.v. Benjamin Lévy c.q. Pauline Haas (hrp). Naïve V 7384 (64’04”). 2021
Wie op Wikipedia de lijst met composities uit het lange leven van 1835 - 1921 van Camille Saint-Saëns bekijkt die door Sabine Teller Ratner vorige eeuw werd samengesteld, ziet dat zij tot een aantal van 329 werken komt. Maar die lijst bevat ook veel blinde plekken, dus het zijn er aanzienlijk meer.
Geen wonder dat vele daaronder onbekend zijn. Het is de verdienste van de Franse violiste Geneviève Laurenceau om daaruit een stel werken voor viool en orkest te hebben gekozen dat ze hier voorstelt.
Op het Vioolconcert nr. 1 en de bekende Danse macabre na, die begint met een vioolsolo waarin de dood de doden ten dans noodt, zullen de meesten deze composities niet kennen. Ze ontstonden gedurende de lange periode tussen 1850 en 1910.
Maar we komen in dit programma ook andere stemmen tegen, zoals die van celist Yan Levionnois die solistisch meespeelt in ‘La muse et le poète’, een soort symfonisch gedicht voor duo en Pauline Haas in de prachtige Fantasie voor viool en harp, een waar juweeltje.
Als een soort dubbel eerbetoon speelt Geneviève Laurenceau ook het supervirtuose ‘Caprice d’après l’étude en forme de valse de Saint-Saëns’ van Eugène Ysaÿe dat is gebaseerd op Saint-Saëns’ ‘Étude en forme de valse’ op. 52/6. Beide componisten waren goed bevriend.
Geneviève Laurenceau en haar partners weten in deze werken steeds goed de essentie te treffen, om hat even of die intiem, zwierig of virtuoos van aard is. Ze is ook heel goed in de realisatie van de vele plotselinge stemmings- en karakterwisselingen. Ze speelt vooral met veel passie en neemt haar begeleiders daarin mee.