Schubert: Impromptu’s op. 90 nr. 1-4 D. 899, ‘Ballet’ nr. 9, ‘Entr’acte nr. 1, 3, 5 uit Rosamunde, Fürstin von Zypern D. 797; Moments musicaux op. 94 nr. 1-6, D. 780. Alexandre Tharaud. Erato 2965.99217 (71’45”). 2021

 

In 1823 werd Schubert geraagd om toneelmuziek te schrijven bij het ‘grote romantische drama’ Rosamunde. Dat toneelstuk werd snel vergeten, maar Schuberts muziek hield - al dan niet in bewerkingen - repertoire. De Franse pianist Alexandre Tharaud begint zijn Schubertrecital met een paar van de bekendste delen daaruit die hij in eigen arrangementen uitvoert. Onder zijn handen wordt de oorspronkelijk orkestrale muziek tot een Pianosonate die vol sprankelende ideeën zit.

Zoals zijn meeste optredens heeft ook dit een heel boeiend karakter. Zijn aanpak is groots, soms bijna op het assertieve af, maar ingetogenheid levert ook bij Schubert weinig op.

Ook de Impromptu’s en Moments musicaux speelt hij met veel inzicht. Hij dringt goed door tot de schoonheden en de afgronden van deze werken, Vooral het gevoel van desoriëntatie en bevalligheid van de Impromptu in c wordt mooi naar voren gebracht terwijl de grommende linkerhand trillers die de rust verstoren in de Impromptu in Ges een gevoel van ongemak wekken dat nog lang daarna doorwerkt.

Tharaud is altijd een meester in de overdracht van vormen en gevoelens, ook hier weer. Hij vindt goed toegang tot de veelgelaagde en gespleten gevoelswereld van Schubert.

Sommige filmliefhebbers herinneren zich misschien Michael Hanekes film ‘Amour’ uit 2012 waarin Tharaud als nevenfiguur optrad en wat werken van Schubert speelde.