Schubert: Strijkkwartet nr. 12 in c D. 703 Quartettsatz; Strijkkwintet in C D. 956. Truls Mørk met het Artemis kwartet. Virgin 502.113-2 (62’50”). 2007 

Al na zo’n twintig maten in de Quartettsatz is duidelijk: hier wordt een vitale Schubert gepresenteerd die ’s morgens eerst een veldloopje heuvelop, heuvelaf door het Wiener Wald maakt. Het Duitse (Oostenrijkse? Gegevens daarover ontbreken in het boekje) Artemis kwartet stelt vitaliteit en vaart voorop. In het vervolg van het programma werpt dat elan zeker in de snelle delen zijn vruchten af, al klinkt de frasering soms wat kortademig, militairement. Gelukkig komen de langzame niet aan rust en expressieve rijkdom tekort.

Bijzonder is de koppeling. Die kan voor de koper in spé best aantrekkelijk zijn. Hoofdschotel is vanzelfsprekend het kwintet, maar met de toegift of juist de sfeermaker wordt hier begonnen. Jammer dus dat het niet anders is dat de Quartettsatz in feite meer dan een deel is, maar ook nog een fragmentarisch, abrupt eindigend andante biedt.Voordeel van de een prachtig hecht en uniform samenspel tonende aanpak hier is, dat deze uitvoering van het kwintet een echt alternatief vormt met de gangbaarder opvatting van bijvoorbeeld het Leipzigs kwartet met Michael Sanderling (MDG), Rostropovitch met het Melos kwartet (DG), Schiff met het Alban Berg kwartet (EMI) en de onvergetelijke opname van Casals c.s. uit 1952 (Sony).

Ook bij het Artemis kwartet, waarbij zich heel homogeen Truls Mørk heeft gevoegd, komt het grootse werk met zijn ambivalent wisselende expressie fraai als de Magna Charta van de muzikale romantiek tot zijn recht, misschien juist dank zij die vooral pittige aanpak. Zoals gezegd dus: een echt alternatief voor het bestaande.