Schubert: Symfonie nr. 9 in C D. 944; Britten: Ouverture The building of the house; Weber: Ouverture Der Freischütz. Resp. New Philharmonia koor en –orkest en Londens filharmonisch orkest o.l.v. Carlo Maria Giulini. BBC Legends BBCL 4140-2 (73’13”). 1968, 1970, 1975
Schubert: Symfonie nr. 9 in C D. 944; Gesang der Geister über den Wassern D. 714. Monteverdikoor en Weens filharmonisch orkest o.l.v. John Eliot Gardiner. DG 457.648-2 (64’07”). 1997
Ooit, midden jaren zeventig vorige eeuw, maakte Giulini met het Chicago orkest een opname van Schuberts negende symfonieën (DG 2530882, lp) die nooit op cd is heruitgegeven. Het was een best bijzondere, heel lyrische uitvoering waarin gelukkig ook het dramatische niet tekort kwam. In ongeveer dezelfde tijd ontstond deze gelijksoortige Londense vertolking in de Royal festival hall. Het is de enige negende Schubert van Giulini op cd, maar uitvoering en opname uit Chicago waren mooier. Het is wel grappig als aanvulling de ouverture te horen die Britten in 1967 schreef voor de heropening van Snape Maltings. Webers bekende ouverture slaagde ook mooi.
Als Giulini document is deze plaat heel waardevol, vooral omdat zo betrekkelijk weinig opnamen van de maestro resteren. Maar voor de mooiste Schubert negendes is het verstandiger te luisteren naar Abbado (DG 423.656-2), Harnoncourt (Teldec 0927-46750-2) en als het romantischer, volbloediger moet naar Böhm (DG 457.932-2), Solti (Decca 460.311) of Wand (EMI 747.878-2).
Of naar Gardiner dus eventueel. Het is de moeite dat het motet hier eerst wordt uitgevoerd zodat een mooie overgang ontstaat van het slotakkoord in C naar het hoornsignaal van de symfonie in dezelfde toonaard. Het gaat bij dat orkestlied om een versie voor mannenstemmen en lage strijkers die hier heel mooi is geslaagd. Ook de symfonie is meer dan normaal de moeite waard. Er schuilen in Gardiners opvatting elementen van de authentieke uitvoeringspraktijk in combinatie met de traditionalistische Weense praktijk. Het resultaat klinkt volbloedig, met voldoende expressieverhogend rubato, maar alles gevat in een strak kader. De tempi zijn aan de vlotte kant, de klank is fijn helder. Dus een opname om zeker naast de hierboven genoemde te proberen.