Schumann: Pianotrio’s nr. 1 in d op. 63 en 2 in F op. 80. Florestan trio. Hyperion CDA 67063 (56’36”). 1998

Samen muziek maken op intieme schaal en heel stijlvol – daarvan is hier in hoge mate sprake. Het Engelse Florestan trio houdt om te beginnen een warm en overtuigend pleidooi voor Schumanns eerste trio, een tamelijk turbulent werk uit de zomer 1847. De hoekdelen krijgen een haast symfonische vaart mee en de jonge musici tonen zich heel gevoelig voor alle details en contrapuntische nuancen. Met name pianiste Susan Tomes onderscheidt zich zeer als stuwende kracht. Het tere tweede deel klinkt als een ware elegie.

Ook het minder beladen tweede trio dat een paar maanden later ontstond krijgt een nagenoeg ideale vertolking met opnieuw het langzame deel als hoogtepunt. De onderlinge balans is uitstekend en ook op de opname van Tony Faulkner valt niets aan te merken. Het Florestan trio maakte ook een heel mooie opname van het derde trio, gecombineerd met het pianokwartet in Es waaraan Thomas Riebl meewerkte (Hyperion CDA 67175).