Shostakovich: Symfonie nr. 15 in A op. 141bis (bewerking Derevianko/Petarsky); Schnittke: Prelude in memoriam Dmitri Sjostakovitsj. Gidon Kremer (viool), Clemens Hagen (cello), Vadim Sakharov (piano) en Peter Sadlo, Edgar Guggeis en Michael Gärtner (slagwerk). DG 449.966-2 (47’02”).

Net zoals er orkestraties bestaan van kamermuziekwerken, bestaan er natuurlijk ook reducties van orkestwerken tot kamermuziek, waarbij we het niet eens hebben over klavieruittreksels. Dat Liszt veel tot de piano herleidde is een geval op zichzelf, hier gaat het meer om wat bijvoorbeeld Schönberg deed.

Het is wel wennen, maar meteen ook fascinerend wat Viktor Derevianko blijkbaar met toestemming van de componist deed met een toch echt in volle orkestrale kleurenpracht gehulde symfonie nr. 15 van Sjostakovitsj

Wat daarbij enigszins verloren gaat, zijn de climaxen uit het langzame deel en de finale plus de citaten uit Wagners Ring, laatstgenoemde  op de piano, die nu wat mager klinken. Maar het is zaak  om bij het opmaken van de winst en verliesrekening niet alleen naar de verlieskant te kijken. Zo’n kamermuzikaal aandoende röntgenopname brengt namelijk ook allerlei positieve facetten aan het licht: een verduidelijking van structuren, een verheldering van effecten.

Geen wonder dat de bezoekers van Kremers Lockenhaus festival in 1995 diep onder de indruk waren en wat fijn dat de symfonie in deze vorm nu ook fraai is geregistreerd. Het werk van Schnittke fungeert hier als passende inleiding en wordt door Gidon Kremer heel overtuigend in de versie voor ‘live’ viool en voorbereide bandopname ten gehore gebracht.