Strauss: Eine Alpensinfonie op. 64; Suite uit Der Rosenkavalier op. 59. Weens filharmonisch orkest o.l.v. Christian Thielemann. DG 469.519-2 (77’21”). 2000

Er circuleert nog een opname van Richard Strauss zelf met het Beiers Staatsorkest uit 1941 (Dutton CDBP 9720) van deze tocht door de Alpen. Het is best instructief daar nog eens naar te luisteren. Iets van de opzichtigheid en het vuur van die realisatie is zeker terug te vinden bij Thielemann, die het vooral moet opnemen tegen Karajan (DG 439.017-2) en Kempe (EMI 492.396-9).

Ook de nieuwe Straussspecialist weet uitstekend raad met alle retoriek, zelfvertrouwen; hij zorgt voor een in dit geval heel beeldende, geëngageerde verklanking van het Alpenlandschap en vervult dat klankbeeld met menselijke gloed Mooier lijkt haast niet te kunnen en de ereplaats is verdiend.

Van de diverse mogelijke suites uit Der Rosenkavalier is de onderhavige, zowat vijfentwintig minuten durende een van de lijvigste; het is een aardige pot-pourri die met zwier en zonder enig blijk van vulgariteit wordt gespeeld.