Stravinsky: Vuurvogelsuite (1945); Apollon musagète; Scherzo fantastique. Concertgebouworkest o.l.v. Riccardo Chailly. Decca 443.142-2 (70’37”). 1994/5

Dit is eerder een cd om te genieten van de fraaie geluidskwaliteit (met demokarakter) dan van het musiceren, al is dat nog steeds bovengemiddeld goed. Ook op het orkestspel als zodanig is weinig aan te merken. Maar Apollo kan pakkender, geëngageerder, zoals Karajan (DG 463.640-2), Salonen (Sony 46667) en Haitink (Philips 438.350-2) aantoonden door het verfijnde neoclassicisme niet op te offeren aan orkestrale gloed en het ritmisch profiel te verwaarlozen en de (1945) mag dan wel beide pantomimes bevatten en een explosieve opkomst van Katchei, maar ook die is ondanks de ontvouwde Rimskyachtige kleuren nog net wat beter van andere vertolkers. Echt mooi en pittig is dan wel weer het Scherzo.