Stravinsky: De vuurvogel; Scriabin: Prometheus. Alexander Toradze met het Kirov orkest o.l.v. Valery Gergiev. Philips 446.715-2 (71’52”). 1995/7

Een provocerende koppeling: gegeven Stravinsky’s plaats als hogepriester van het modernisme gedurende de eerste helft van de vorige eeuw is het goed eraan herinnerd te worden dat hij en de te vroeg gestorven Scriabin vrijwel tijdgenoten waren en dat deze twee werken uit ongeveer dezelfde tijd (1909/10) dateren.

Wat Stravinsky’s complete balletmuziek betreft, weet Gergiev als weinig anderen alle theatrale flair uit het werk te halen. Het lijkt allemaal zo logisch en voor de hand liggend, maar er wordt zoveel meer lyriek, drama, spanning gegenereerd dat de meerwaarde ten opzichte van de meer gangbare interpretaties van Dorati (Mercury 432.012-2, Decca 460.644-2), Nagano (Virgin 561.848-2), Davis (Philips 464.744-2) aanzienlijk is. Echt een voorkeursversie.

Datzelfde geldt eigenlijk zonder enig voorbehoud ook voor Scriabins Prometheus. Een werk waarin ook pianist Toradze vlam vat: een glorieus, sensationeel resultaat is het gevolg, mede ook dankzij de puike opname.