Smetana: Wallensteins kamp B 111; Richard III B 106, Hakon Jarl B 118, De visser T103/B138; Jubel ouverture T 46/B63, De boerenvrouw T 123, Praags carnaval; Fanfares voor Shakespeare’s Richard III; Grote ouverture in D; Mars voor het Shakespeare festival T 93/B129. BBC filharmonisch orkest o.l.v. Gianandrea Noseda. Chandos CHAN 10413 (75’30”). 2007
Smetana: ‘Ouverture, polka en furiant’ uit De verkochte bruid B 143; Dans van de komedianten; ‘Voorspel en ballet eerste akte’ uit De Brandenburgers in Bohemen T 90, B 124; ‘Entr’acte’ uit Dalibor T 96; ‘Ouverture en helledans’ uit De duivelsmuur; Ouverture De zoen’ T 115; ‘Voorspel’ Libuse T 107; ‘Ouverture, Voorspel tweede akte en polka’ De twee weduwen; ‘Ouverture’ Het geheim. BBC filharmonisch orkest o.l.v. Gianandrea Noseda. Chandos CHAN 10518 (73’). 2008
Weliswaar bracht Brilliant Classics niet lang geleden Smetana’s ‘complete orkestwerken’ uit op drie cd’s met het Janáček filharmonisch orkest onder Theodore Kuchar (93634), het is natuurlijk maar wat je compleet noemt. Chandos gaat namelijk in dat volledigheidsstreven verder door ook alle orkestrale operafragmenten mee te nemen. Totnutoe verschenen twee cd’s vol met dit weliswaar soms van duisterder emoties en dramatischer gedachten vervulde repertoire, maar overheersend is toch wel de overdaad aan nationalistische uitgelatenheid, overgave en vreugde, veelal in polka, furiant en marsritme. Bij de meer ceremoniële stukken is de invloed van Liszt te herkennen.
Natuurlijk wordt geacht dat iedereen vertrouwd is met de cyclus Mijn vaderland, of tenminste met daaruit ‘De Moldau’ en met de orkestrale brokken uit De verkochte bruid, maar er is dus gelukkig zoveel meer en wil de serie echt volledig worden, moet nog heel wat volgen. Meer dan op drie cd’s past. Behalve Mijn vaderland wachten het grappig genoeg Engelse orkest met een Italiaanse dirigent nog een paar welkome brokken, zoals de Triomf symfonie, de Bajaderen-galop, de Ceremoniële prelude, het voorspel bij Dokter Faust, de Jubelouverture, Libuse’s oordeel, Menuet in Bes en Onze liefjes.
Reden genoeg om ons te verheugen op het vervolg, want weliswaar bestonden op Supraphon en Marco Polo eerdere opnamen van veel van dit materiaal, ze bezitten niet wat ik gemakshalve maar de ‘Fricsaytouch’ in zijn uitvoering van De Moldau (DG 423.384, 457.347-2) noem: dat beetje extra karakter, spontaniteit, impuls, kleur dat bij standaarduitvoeringen ontbreekt. Hier is het ook aanwezig; het gehalte aan uitgelaten romantische opwinding is groot. Ook het folkloristische element komt – waar aanwezig – niets te kort. Idiomatischer kan haast niet. Het orkest reageert alert en met hoorbaar plezier en de Chandos technici leverden hun reputatie getrouw een opname die uitmunt door natuurlijkheid, ruimtelijkheid en warmte.
Het enige puntje van kritiek: de documentatie had met de vermelding van T en B nummers vollediger kunnen zijn. Hierboven is een aantal bekende vermeld.