Schnittke: Pianoconcert; Concert voor piano en strijkorkest; Concert voor piano vierhandig en kamerorkest. Ewa Kupiec en Maria Lettberg met het Omroeporkest Berlijn o.l.v. Frank Strobel. Phoenix 103 (7310). 2005/6

Het is goed de drie, uit verschillende stijlperioden stammende pianoconcerten van Schnittke handig bijeen te hebben. Ze dateren namelijk uit respectievelijk 1960, 1979 en 1988. Van de drie werken werd het Concert voor piano en strijkers uit 1979 het bekendst, waarschijnlijk omdat ik dat werk de passie en overdaad het meest beheerst klinken en het beste beklijven. Geen wonder dat heel wat solisten zich er op cd over ontfermden: Pntinen (BIS), Gothoni (Ondine 2x), Khudelei (Chandos), Orbelian (Delos) en Postnikova (Warner 0927-49811-2). Laatstgenoemde combineerde het met haar man aan het hoofd van London Sinfonietta met het Duetconcert uit 1988 waaraan Schnittkes echtgenote Irina meewerkte waardoor die opname nog extra waardevol werd, uit de tijd dus na s componisten rampzalige hartaanval waardoor het een nogal meedogenloos beeld geeft van zijn desorintatie. Polystilistische momenten, kenmerkend voor de vroegere Sovjet periode met zijn onderdrukking van de vrije expressie zijn hier naar binnen gekeerd en gaan samen met gesmoorde expressionistische blijken. Soms lijkt het wat dik opgelegd, maar de opbouw van een dialectische spanning tussen om de voorrang strijdende harmonien is van meer dan voorbijgaand karakter. Het eerste concert uit 1960 vertoont nog sporen van de invloeden van de serialisten.

De ervaren, geroutineerde Poolse pianiste Kupiec en de jonge Lets/Zweedse Lettberg houden hier heel overtuigende pleidooien voor deze eigenlijk opvallend diverse muziek.