Scott: 13 Liederen; Vaughan Williams: 2 Liederen uit Five mystical songs; 9 Liederen uit Songs of travel. Robbert Muuse (b) en Micha van Weers. Challenge CC 72527 (64’53”). 2011

Wie in het cd repertoire gaat zoeken naar werken van Cyril Scott (1879-1970), komt wel zijn complete pianowerken ( De’Ath, Dutton, 7 cd’s) en wat orkestwerken , met name de beide Pianoconcerten (Ogdon, Lyrita SRCD 251, Shelly (Chandos CHAN 10376 en 10211), gekoppeld aan wat orkestewerken, het Celloconcert (Watkins, Chandos CHAN 10452) tegen. Maar liederen? Ho maar. Toch schijnt van een zekere hernieuewde belangstelling voor zijn werk sprake te zijn. Zeker in Engeland. Maar dat een Nederlandse baritone en een Nederlandse pianist een keuze uit zijn liederen maakten en de kans hadden om die vast te leggen lijkt niet alleen een klein wonder, maar is ook een prachtig initiatief.

Scott studeerde onder meer in Frankfurt, waar Roger Quilter en Percy Grainger tot zijn studiegenoten behoorden. Zijn eerste successen vierde hij ook in Duitsland. Dat hij later enigszins in de vergetelheid raakte, is wel begrijpelijk: hij was om te beginnen een veelschrijver  met een oeuvre van ongeveer vierhonderd werken op zijn naam: o.a. vier symfonieën, drie opera’s, twee pianoconcerten, andere concerten voor viool, cello, hobo en klavecimbel, vier oratoria, kamermuziek, ruim tweehonderd pianowerken en een haast ontelbaar aantal liederen. Geen wonder dat het niet allemaal van even hoog niveau is en een zwalkende stijl bezit.

De grotere werken doen soms nogal extravagant en onsamenhangend aan. Fritz Kreisler maakte van het lied ‘Cherry ripe’ ooit een arrangement voor viool en piano, Elsie Suddaby nam in 1929 ‘Blackbird’s Song’ op (Amphion PHICD 140) en Conchita Supervia en Kirsten Flagstad in 1936 ‘Lullaby’. 

 De claim dat het Nederlandse duo ‘Blackbird’s Song’ op eerste opname brengt, klopt dus niet helemaal, al gaat het bij die opname van Suddaby natuurlijk om een oorspronkelijke 78t. plaat. De rest op Challenge is echter kakelvers en zeer de moeite waard.

Zelf zeggen de uitvoerenden hierover: “Wij zijn de (tot nog toe onbekende) liederen van Cyril Scott op het spoor gekomen toen wij een programma gingen samenstellen met Franse en Engelse impressionistische liederen. Cyril Scott was een zeer vooraanstaand componist in zijn tijd, maar zijn faam zwakte steeds meer af, doordat hij zich als mens steeds excentrieker ging gedragen en zich daardoor niet geliefd maakte bij de gevestigde British Music Society.

Over Scott zelf is reeds veel te vinden op internet, o.a. op de website //www.cyrilscott.net/Music.html

Onze interesse werd steeds meer aangewakkerd en leidde ertoe dat we 80 van de in totaal 150 liederen hebben verzameld, mede dankzij intensief contact met Scotts zoon Desmond Scott. Die liederen hebben we allemaal doorgenomen en ingestudeerd om een goed beeld te krijgen van Scott's liedidioom. Scott heeft in zeer diverse stijlen geschreven: artsongs in hoogromantische, avantgardistische, impressionistische stijl; maar ook zijn 'trifles' (zoals hij ze zelf noemde) in veel lichtere stijlen: welhaast salonmuziek, eenvoudige meezingliedjes, ook onder invloed van de opkomende 'jazz' (hoewel hij zelf een afkeer had van de negrojazz); maar ook die lichtere songs waren voor de jaren '10 en '20 van de twintigste eeuw al zeer de tijd vooruit.

Voor de cd hebben wij de bewuste selectie gemaakt van Scotts 'modernistische' liederen, als tegenwicht voor Vaughan Williams.

Er valt zeker nog veel te ontdekken in dit veelzijdige repertoire, dat nog niet eerder is opgenomen. Wij hopen hiermee het eerste pionierswerk te doen om Scotts onderschatte liederen onder de aandacht te brengen.”

Vaughan Williams schreef zijn ‘5 Mystical Songs’ op tekst van George Herbert in 1911 oorspronkelijk voor bariton, koor, orgel en orkest. Als zodanig zijn ze o.a. door Shirley-Quirk (EMI 565.588-2) vastgelegd, maar in de pianobegeleiding reductie waren ze er compleet van Rolfe-Johnson (Naxos 8.557114). De hier gekozen selectie doet daar interpretatief niet voor onder. Hetzelfde geldt voor de keuze uit de 9 ‘Songs of travel’ uit 1904 op tekst van Robert Stevenson, volledig maar met een overdreven vibrato wat minder mooi dan hier gezongen door Benjamin Luxon (Chandos CHAN 8475).

Een warm welkom dus voor het Nederlandse initiatief dat niet alleen meteen een goed inzicht biedt in de liederen van Scott, maar ook door het getoonde engagement en de zorgvuldige aandacht een heel hoog interpretatieniveau toont.