Schumann: Pianoconcert in a op. 54; Chopin: Pianoconcert nr. 2 in f op. 21. Marietta Petkova met het Noord Nederlands symfonie orkest o.l.v. Michel Tabachnik. Bloomline BS 10-087 (65’30”). 2009-2008

Alleen al de koppeling maakt deze cd interessant. Immers meestal worden beide concerten van Chopin gebundeld en wordt Schumann met Grieg verenigd.

In het tweede – in feite het eerste – concert van Chopin staat de componist in de buurt van het in Frankrijk geliefde concert brillant en veel eigenschappen herkennen we als nasleep van wat Hummel bood. Het van italianismen doordrenkte idioom van de jonge Pool geeft naast de uitgesproken Poolse invloeden van de nationale dansen Mazurka en Krakowiak in de finale de muziek een speciaal karakter. Of algemeen bekend is dat Chopin het niet waagde om de zangeres Konstantina Gladowska aan te spreken, maar haar met het larghetto een liefdesverklaring bezorgde? 

In het concert van Schumann vinden soliste en dirigent een draagkrachtige, attractieve mengeling tussen zinnelijke welsprekendheid en strakke, formalistische afwikkeling van het soms met uiteenvloeien bedreigde gedachtegoed. 

Dat het orkest hier meer is dan een nuttig klanktappijt bewijst Tabachnik met zijn ensemble. De dirigent houdt zich waar nodig terug, maar laat een zorgvuldige begeleiding horen. Als steeds bij Petkova is sprake van gewone zaalopnamen, Schumann in Leeuwarden in 2009 en Chopin in Groningen een jaartje eerder. Over het klinkend resultaat mogen we niet klagen.