Saariaho: Private gardens: ‘Lonh’; ‘Près’; ‘NoaNoa’; ‘Japanse tuinen’ nr.1-6. Resp. Dawn Upshaw (s), Anssi Karttunen (fl), Camilla Hoitenga (fl), Florent Jodelet (slagw.). Ondine ODE 906-2, Montaigne MO 782087 (63’).1997.

Om het even of hij sprekend of zingend ten tonele verschijnt: de menselijke stem heeft altijd een belangrijke rol vervuld in de ewerken van Saariaho. Haar uitgebreidste werk op dit gebied s natuurlijk de opera L’amour de loin (2000) gebaseerd op het leven van de twaalfde eeuwse troubadour Jaufré Rudel. Mooi dat daarvan een opname verscheen.

Maar de eerdere compositie Lonh (1996) voor sopraan en elektronica liep daar als een sterk verwante, welsprekende inleiding op vooruit: een ideale introductie van een poëtische en muzikale wereld.

Bovendien gaat het om een van Saariaho’s toegankelijkste werken: een quasi-Middeleeuwse vocale toonzetting van een troubadour gedicht dat is gesuperponeerd op een ietwat bizar harmoniërend en fluisterend elektronisch klanklandschap. Het is een mooi voorbeeld van haar relatief eenvoudige stijl waarmee een wat merkwaardig, maar heel boeiend effect wordt bereikt.

Dawn Upshaw geeft een welsprekende voordracht van Lonh en ook de andere musici – fluitiste Camilla Hoitenga als doorknede Saariaho pleitbezorgster voorop – doen het optimale om ook de andere werken een goed leven in te blazen of te slaan.