Saint-Saëns: Vioolconcerten nr. 1-3. Philippe Graffin met het BBC Schots orkest o.l.v. Martyn Brabbins. Hyperion CDA 67064 (75’40”). 1998

Saint-Saëns: Vioolconcert nr. 3 in b op. 61; Caprice andalouse; Caprice d’après l’étude en forme de valse (arr. Ysaye); Le déluge: Introduction; Allegro appassionato; Wedding cake caprice. Jean-Jacques Kantorow (v), Heini Kärkäinen (v) met Tapiola Sinfonietta o.l.v. Kees Bakels c.q. Jean-Jacques Kantorow. BIS CD 1470 (61’43”). 2006

Van de drie vioolconcerten van Saint-Saëns is het derde met zijn charmante andantino, omringd door twee bravura delen wel terecht het bekendst. Het dateert uit 1880 en werd geschreven voor de Spaanse virtuoos Pablo de Sarasate, een briljante showfiguur in de traditie van Paganini die ook graag het publiek met zijn viooltechnische expertise wilde verbluffen.

Net als de Symfonie nr. 3 onder de symfonieën het populairst werd, zo werd dit concert het aanlokkelijkst voor het publiek. Het werk begint met een van Saint-Saëns’ treffendste melodieën – een zigeunerachtig thema in het laagste vioolregister. Het melancholieke andantino heeft een mooie solopartij, maar in de finale gaan alle remmen los en horen we afwisselend virtuoze zwierige gebaren, vaak begeleid door een wat bonkige Verdiaanse bas, en momenten van een sentimentele religiositeit.

Het aantrekkelijke van de BIS cd van Kantorow is dat deze violist verder te horen is in onbekendere solowerken. De Caprices worden met een behoorlijk snuifje verfijnde humor gespeeld en de Caprice andalouse bezit hoorbaar Spaans vuur, de Prélude brengt de luisteraar in veel rustiger vaarwater. In het Allegro appassionato horen we virtuoze brille zowel als galante elegantie. De feestelijke Wedding Cake caprice wordt overgelaten aan de vrolijk onbekommerd spelende Kärkäinen. Kees Bakels zorgt voor geïnspireerde begeleidingen en de opname op zich klinkt prachtig.

Vioolconcert nr. 1 is ééndelig; nr. 2 is het langste van de drie en onterecht verwaarloosd. Philippe Graffin ga al op 23-jarige leeftijd temperamentvolle interpretaties van het complete drietal, warmpjes ondersteund door Brabbins’ Schotten. Het loont de moeite om dit drietal werken in zo’n overtuigend pleidooi bijeen te hebben.

Graffin komt namelijk heel ver bij het tot leven wekken van het virtuoze, melodische en dramatische potentieel van deze concerten.

Een alternatief voor de drie vioolconcerten samen biedt Liviu Prunaru (Claves CD 50-2210).

Voor Vioolconcert nr. 3 zijn ook Xue-Wei, op darmsnaren (ASV CDDCA 680), Isabelle van Keulen (Philips 462.085-2) Kyung-Wha Chung (Decca 460.008-2) en Dong-Suk Kang (Naxos 8.550752) nog geschikte kandidaten, allen met verschillende koppelingen.