Satie: Pianosolowerken (compleet). Yves Thibaudet. Decca 473.620-2 (5 cd’s, 6u. 22’32”). 2002/3

Satie’s nogal geheimzinnige, maar heel treffende pianowerken die samen ongeveer driekwart van zijn oeuvre vullen, zijn z’n meest representatieve muziek. De vaak absurde titels hebben dikwijls een parodistische bedoeling en spotten soms met bijvoorbeeld sommige poëtische titels van pianowerken van Debussy.

Maar hun duidelijk frivole karakter ten spijt, zijn deze meest echt korte miniaturen in wezen heel lyrisch met een klankwereld die deels is afgeleid van de café-cabarets waarin Satie zelf optrad, maar ook met invloeden voor de modale muziek van de vroege christenheid. 

De nadruk op modale technieken en strenge ‘witte toetsen’ harmonieën blijkt bijvoorbeeld heel goed in de lome Trois gymnopédies (1888) en de Gnossiennes (1890) die lang door het hoofd van de luisteraar kunnen blijven spoken. Ze lopen ook vooruit op de exploratie van dergelijke harmonieën door Debussy zo’n vijftien jaar later.

Yves Thibaudet’s vijf cd’s met de volledige solo pianowerken vangen uitstekend de mengeling van (quasi) naïviteit en doelbewustheid en slepen de luisteraar mee in deze unieke klankwereld die vol elegante poses is. Hij is even succesvol bij het naar voren brengen van de onderliggende melancholie van de zes Gnossiennes als hij het uiten van de spitse humor van een verzameling als de Véritables préludes flasques. Wel dient te worden opgemerkt, dat niet alle stukken even boeiend zijn, maar dat ligt niet aan de pianist.