Scelsi: Kya, 1959; Ixor, 1956; Ko-Iho; Maknongan; Voyages, 1974 ‘Il allait seul, Le fleuve magique’; Arc en ciel; Pwyll; Pranam; Quattro pezzi voor trompet; Aitsi; Poème pour piano no. 2 ‘Comme un cri traverse le cerveau’. Ensemble 2 E2M o.l.v. Paul Méfano. Adda 581189 (71’12”). 1989 

Kya voor solo klarinet en klein ensemble van voornamelijk blazers toont Scelsi’s bezwerende stijl op zijn overtuigendst en eenvoudigst. Het werk dateert uit 1959, hetzelfde jaar als de embryonale Quattro pezzi voor solo trompet en hoewel het wat vrijer van aard is dan dat reductionistische werk, kan de invloed van de één-noot stijl heel goed worden waargenomen in het lang aangehouden gebrom dat de niet loslatende klarinetmelodie obsessief telkens terugkeert naar een paar dezelfde toonhoogtes.

Hoe statisch en meditatief Kya’s hypnotiserende herhalingen ook steeds zijn, zo bloeien geleidelijk op tot steeds ingewikkelder melodielijnen totdat het werk ineens met een karakteristiek gebaar eindigt. – alsof het stuk zelf slechts een fragment is van een oneindige muziek die buiten het gehoor valt voor en na de genoteerde grenzen van de compositie.

Deze opname van een ensemble onder Méfano is een goede algemene inleiding op Scelsi’s muziek, mede omdat hij een der beste vertolkingen van de solopartij in Kya door de idiomatische Rémi Lerner bevat.

Verder zorgt Pranam (1973) als prachtig mysterieus stuk voor een ander hoogtepunt. Ook de keuze van de andere werken voor een of twee solisten is zeer de moeite waard.