Schumann: Arabeske in C op. 18; Davidsbündlertänze op. 6; Blumenstück in Des op. 19; Etudes symphoniques op. 13. András Schiff. Teldec 4509-99176-2 (75’46”). 1995
Schumann: 5 Gesänge der Frühe op. 133; 4 Nachtstücke op. 23; Kreisleriana op. 16; Variaties over een eigen thema in Es op. posth., Geister-Variationen . András Schiff. Teldec 0630-14566-2 (70’50”). 1997
Schumann: Humoreske op. 20; 8 Novelletten op. 21; Nachtstück in F op. 23/4; Pianosonate nr. 3 in f op. 14. András Schiff. ECM 472.119-2 (2 cd’s, 107’24”). 1999
Schiff toont zich een uitstekend Schumannvertolker wat niet als een grote verrassing komt na zijn mooie Schubertopnamen. Hier mengt hij op elk van de drie cd’s bekend en onbekend moois van de componist en zorgt hij voor afwisselende programma’s met een duidelijk recitalkarakter.
Voor de Davidsbündler gebruikt hij de eerste versie uit 1837 in plaats van de gangbaarder dito uit 1851. Groot zijn de onderlinge verschillen niet. Belangrijker is dat de pianist de muziek inderdaad laat dansen maar ook de verdroomder momenten niet tekort doet. Voor de Etudes symphoniques prefereerde hij de latere versie en laat hij de onbesuisde Florestan evenzeer aan het woord als de meer beschouwelijke Eusebius. Dat is trouwens kenmerkend voor al deze vertolkingen: het evenwicht tussen deze verder best benutte uitersten.
Wat Kreisleriana betreft onderstreept hij het jeugdige karakter van deze muziek dat in scherp contrast staat met de bezonnenheid van de 5 Gesänge der Frühe uit Schumanns laatste jaar; Schiff maakt dat contrast ook mooi duidelijk. Over de hele linie zorgt hij voor karakteristieke vertolkingen die blijk geven van veel affiniteit met het genre. Alles heel sympathiek en gelukkig ook fraai geregistreerd.
Natuurlijk zijn er andere pianisten die ook grote indruk maakten in dit repertoire: Ashkenazy in hun uitgebreide antholgieën (Decca 470.915-2 c.q. DG 471.312-2), Lupu (Decca 440.496-2), Pollini (DG 471.370-2) en Argerich (DG 410.653-2) in Kreisleriana en de Humoreske, Perahia (Sony 89714) in de Davidsbündler, Alexeev in de Etudes symphoniques (EMI 569.521-2) om er maar een paar te noemen. Maar Schiff is eigenlijk minstens huns gelijke.