Scriabin: Pianoconcert in fis op. 20; Prométhée, le poème du feu op. 60; Fantasie voor 2 piano’s in a (georkestreerde versie). Viktoria Postnikova met het Residentie orkest o.l.v. Gennady Rozhdestvensky. Chandos CHAN 9728 (60’52”). 1998

Scriabins enige pianoconcert is enigszins een verrassing. Het werk groeide op te midden van heel wat andere eigenaardige werken in zijn ietwat benauwende broeikas. Hij voltooide het als jongeman in 1896. De kwaliteiten van oprechtheid en een lichte toets die toen in hem waar te nemen waren, treden erg op de voorgrond.

Hoewel veel van de solopartij tintelend is, is er weinig sprake van bravour op zichzelf en het thema van het variatiedeel middenin – dat vroeger ontstond dan het concert – is heel charmant.

Soms worden we even herinnerd aan de pianoconcerten van Tchaikovsky en Rachmaninov, maar dit is een veel bescheidener werk met een eigen soort oprechtheid en daarmee ook meteen Scriabins toegankelijkste orkestwerk.

Anders gekoppelde, maar zeker niet betere alternatieven bieden Ashkenazy (Decca 417.252-2) en Ugorsky (DG 459.647-2).