Sibelius: Kullervo op. 7. Lilli Paasikivi (ms), Raimo Laukka (b) met het Helsinki Universiteitskoor en het Lahta symfonie orkest o.l.v. Osmo Vänskä. BIS CD 1215 (80’43”). 2000

Kullervo (1892) werd door Sibelius omschreven als een koorsymfonie, maar het werk heeft meer het karakter van een symfonisch gedicht omdat de vorm wordt bepaald door een literaire bron. In de vijf delen van het werk worden de verhalen van de gelijknamige mythologische held uit de Kalevala geschilderd.

Deze compositie ontstond ongeveer acht jaar voor de ‘abstracte’ eerste symfonie en was het werk dat Sibelius’ reputatie in Finland vestigde. Sibelius zelf trok het werk na de première terug en het werd pas na zijn dood in 1957 weer uitgevoerd. Het is ook zeer de moeite waard en meteen blijkt dat het van niemand anders dan van de grote Fin kan zijn; Kullervo was van groot belang voor zijn verdere ontwikkeling.

Aan mooie opnamen van het lange werk heeft het nooit ontbroken. De uitvoering van Vänskä is zeker dankzij de heel goede opnamekwaliteit een der aantrekkelijkste. Zowel de solo- als de koorzangen bezitten een dramatische urgentie en het werk klinkt spectaculair. 

De overigen zijn Colin Davis (LSO Live LSO 0574), Salonen (Sony SK 52563), Segerstam (Chandos CHAN 9393), Saraste (Finlandia 0630-14906-2), P. Järvi (Virgin 545.192-2), Berglund (EMI 747.496-8, 565.080-2), Rasilainen (CPO 777.196-2), Spano (Telarc CD 60665) en Panula (Naxos 8.553756). Daarvan blinken vooral Järvi en Segerstam ook erg uit.