Sorabji: Opus clavicembalisticum. Geoffrey Douglas Madge. BIS CD 1062/4 (3 cd’s, 3u. 58’22”). 1983 

Met een Perzische vader en een Spaans-Sicilaanse moeder bezat Kaikhosru Shapurji Sorabji (1892-1988) een excentrieke inslag die duidelijk Brits aandoet. Zijn markante begaafdheid als componist/pianist heeft ook onmiskenbaar Perzische invloeden. Behalve als componist was Sorabji ook actief als criticus. Bekend is dat hij collega’s als Busoni, Szymanowski, Medtner en andere op virtuositeit gerichte componisten hooglijk bewonderde.

Hij paste hun ultravirtuoze technieken in zijn eigen werken toe en zijn pianowerken hebben daardoor meteen ook een hoogst complex karakter. Hij spaarde de uitvoerenden ook niet dat ze met enorm moeilijke en lange werken te maken kregen.

In Opus clavicembalisticum (of simpelweg Pianowerk uit 1929/30) vermengt hij traditionele vormen als koraalvoorspel, passacaglia, thema met variaties, dubbel-, drie- en vierstemmige fuga’s met vrije onderdelen van zich gedurig ontwikkelende versieringen, culminerend in uitgesproken figuratieve cadensen.

Hypnotiserend is deze muziek zeker voor de aandachtige luisteraar, vermoeiend ook. Gelukkig kan deze het bijna vier uur durende geheel in afgepaste eenheden ondergaan. De opname van Madge ontstond tijdens een optreden in Chicago en is heel bewonderenswaardig getrouw aan de intenties van de componist.

Het enige alternatief komt van een eerdere studio opname van John Ogdon (Altarus AIR-CD 9075).