Stradella: San Giovanni Battista. Catherine Bott (s), Christine Batty (ms), Gérard Lesne (ct), Richard Edgar-Wilson (t), Philippe Huttenlocher (bs) met Les musiciens du Louvre o.l.v. Marc Minkowski. Erato 2292-45739-2 (75’35”). 1991

Het oratorium San Giovanni Battista van Alessandro Stradella (1644-1682) werd in 1675 – een door de paus uitgeroepen heilig jaar – geschreven voor de broederschap van de Florentijnen in Rome, een orde die in totaal veertien oratoria bestelde over hun patroonheilige Johannes de Doper.

Stradella’s bijdrage is een echt meesterwerk van dramatisch raffinement met geheel ontwikkelde dramatis personae, een enorme reeks aan gevoelens en een onmiddellijk soort directheid dat wordt versterkt omdat de tekst in het Italiaans en niet in het Latijn is.

Hoewel Johannes de protagonist is, gaat het feitelijk om het corrupte en incestueuze hof van Herodes dat voor de psychologische ontwikkeling zorgt. Stradella werd aanzienlijk geholpen door zijn librettist die de spanning erin houdt door af te zien van een verteller/evangelist. Maar het is toch vooral de muziek die de sfeer van degeneratie en morele paniek tekent.

In verschillende aria’s lijkt Stradella vooruit te lopen op Händels zwierige melodielijnen, maar Stradella had niet de tendens van Händel om de mooie momenten zo ver uit te buiten dat de dramatische handeling daaronder leed. Bij Stradella wisselt de sfeer vaak binnen het verloop van één aria.

Wanneer bijvoorbeeld Salome vraagt om de dood van Johannes begint ze nerveus, wordt vervolgens insinuerend, dan nukkig en tenslotte smeekt ze in een prachtige aria ‘Queste lagrime’. Eigenlijk alleen in Monteverdi’s L’Incoronazione di Poppea wordt ook zo’n prachtige huiveringwekkend moment voordat het kwaad zegeviert bereikt.

Minkowski beschikte over een uitstekend stel zangers, al klinkt de Herodes van Huttenlocher wat wollig, maar hij geeft de mengeling van gebral en vrees heel goed weer. Gérard Lesne is als Johannes minstens zo goed. Hij treft precies de autoriteit en de waardigheid van een heilige. Catherine Bott blinkt uit in de aria van een gestoorde Herodiade ‘Su coronatemi’ (Kom, kroon me nu). 

Indien niet meer of lastig verkrijgbaar kan worden uitgeweken naar Schneider (RCA RD 77034), Astronio (Stradivarius STR 33626) of De Marchi (Hyperion CDA 67617).