Szymanowski: Pianosonate nr. 3 op. 36; 3 Masques op. 34 ; 3 Métopes op. 29. Piotr Anderszewski. Virgin 545.730-2 (67’17”). 2004

Martin Jones legde ooit op 4 Nimbus cd’s het complete piano oeuvre van Szymanowski vast en Martin Roscoe verzorgde een jaar of tien geleden een vrij volledige cyclus op drie goedkope Naxos cd’s. Alleen de derde pianosonate en een zestal Mazurka’s ontbrak bij hem. In die leemte wordt nu wat die sonate betreft meer dan voortreffelijk voorzien door de met dit idioom opgegroeide Poolse pianist Anderszewski die eerder ook al zo overtuigde met zijn Bach- en zijn mixprogramma (van Bach tot Webern).

De wortels van deze muziek gaan ver terug tot Chopin, maar veel dominanter zijn hier – juist ook in de Masques en Métopes – reeksen van drie werken met Franse titels – die invloeden van Debussy in Szymanowski’s ‘impressionistische’ fase. Mogelijk is ook iets van de vroege Stravinsky herkenbaar in de vorm van enig exotisme.

In die derde sonate (1917) brengt de pianist de grillige stemmingswisselingen fraai tot uiting. Aan de vereiste virtuositeit mankeert het geen moment. Zo ontstond – gelukkig ook opnametechnisch – een ideaalbeeld van het beste uit Szymanowski’s impressionistische periode