CD Recensies

SCHÖNBERG: VERKLÄRTE NACHT, EMERSON C.S.

Schönberg: Verklärte Nacht op. 4; Tchaikovsky: Souvenir de Florence. Emerson kwartet met Paul Neubauer (va) en Colin Carr (vc). Sony 88725-47060-2 (61’42”). 2012

 

Onder de titel Journeys biedt het met een altviolist en een cellist van rang aangevulde Emerson strijkkwartet twee werden uit de laat negentiende eeuw in hun oorspronkelijke sextetvorm.

Men hoeft niet eens alle voorgaande opnamen in deze vorm – met vooraan nog steeds mede de opname van het versterkte Hollywood kwartet (Testament SBT 1031) en het Nash Ensemble (Virgin 561.760-2), Janine Jansen c.s. (Decca 478.3551) wat Schönberg betreft en het Academy Ensemble (Chandos CHAN 9878), Nemtanu c.s. (Naïve V 5325) en het Raphael Ensemble (Hyperion CDA 66648) – te voorschijn te halen om te weten dat de aangevulde Emersons een schot in de roos hebben geleverd.

De beginbladzijden van Verklärte Nacht bezitten meteen iets magisch dat met een toenemend vibrato en een warmer verspreid gevoel tot een steeds pakkender interpretatie leidt. Het enige wat erop is aan te merken, is dat aan de pianissimo kant de gewenste dynamiekverschillen niet honderd procent zijn gerealiseerd.

Ook Souvenir de Florence heeft hier de luisteraar meteen stevig in de greep met de hier getoonde energieke aanpak van het eerste deel. Het adagio cantabile e con moto is precies dat: zangerigheid in het juiste tempo. De resterende delen zijn ook precies raak getypeerd in hun uitgelatenheid. Knap dat het mogelijk is om deze muziek weer kakelvers te laten klinken.

Bovendien horen we staaltjes van volmaakt ensemblespel.

De opname dat hooguit nog wat helderder mogen zijn.  Verder geen bezwaren, maar wel een aanleiding om de Vergelijkende Discografieën van beide werken eens te actualiseren.