Sibelius: Suite Pelléas et Mélisande op. 98a; Cassazione op. 6; Suite mignonne op. 98a; Suite champêtre op. 98b; Suite caractéristique op. 100; Presto. Tapiola Sinfonietta o.l.v. Tuomas Ollila. Ondine ODE 952-2 (55’49”). 2000

Het aantrekkelijke van dit programma is dat de hoofdschotel – de suite Pelléas et Mélisande met toneelmuziek bij het toneelstuk van Maeterlinck waarvoor ook Fauré en Schönberg toneelmuziek leverden en waarop Debussy een opera baseerde – is aangevuld met onbekendere werken, te beginnen met de Cassazione uit 1904 die destijds niet werd gepubliceerd en die bij nadere kennismaking echo’s bevat van deze Pelléas en de finale van de Tweede symfonie. Het energieke Presto was aanvankelijk bedoeld voor het Strijkkwartet nr. 3 en werd in 1894 uitgebreid voor strijkorkest.

De drie suites dateren uit 1921/2. Bekoorlijke, maar niet al te substantiële muziek die het van zijn charme moet hebben.

Maar primair gaat het natuurlijk om Pelléas et Mélisande, hier in volle glorie, maar zonder overdreven streven naar grandeur of pathos. Deze wat afstandelijke benadering door Ollila komt het werk zeker ten goede. Vergelijk het resultaat maar met de opvattingen van Kajan (DG 410.026-2), N. Järvi (BIS CD 237) en P. Järvi (Virgin 545.493-2).