Sibelius: Stukken voor viool en piano op. 81 nr. 1-5, op. 115 nr. 1-4 en op. 116 nr. 1-3; Novelette op. 102/1; Danses Champêtres op. 106 nr. 1-5. Nils-Erik Sparf en Bengt Forsberg. BIS CD 625 (56’50”). 1993 

Uit elk van deze stukken blijkt Sibelius’ grote affiniteit met de viool. Het maakt daarbij ook weinig uit of het om luchtiger of juist om serieuzer muziek gaat. Neem het ‘Rondino’ uit de Stukken op. 81, of het eerste deeltje van de Danses campêtres komt bijvoorbeeld in de buurt van The Tempest en de beide begindeeltjes – ‘Op de hei’ en ‘Ballade’ van de Stukken op. 115 bezitten het soort onschuld dat we ook kennen uit de mooie Humoresques voor viool en orkest.

Daar staat dan het wat cryptische ‘De klokken’ op. 115/4 tegenover en de ‘Scène de danse’  uit op. 116 heeft iets van de tegenstellingen in Bartóks Roemeense volksdansen.

Sparf en Forsberg halen in expressief opzicht zowat alles uit deze muziek. De opname is in zoverre keurig voor elkaar dat alleen de piano aan de baskant wat vettig klinkt, maar de viool is behandeld als gelijkwaardige partner. Een best fijn programma dus.