Strauss, R.: Also sprach Zarathustra op. 30; Ein Heldenleben op. 40. Chicago symfonie orkest o.l.v. Fritz Reiner. RCA 82876-61389-2 (75’40”). 1954

Terwijl in Europa stereofonische opnamen pas aarzelend met Decca als wegbereider sinds ongeveer 1956 werden gemaakt, kwamen de V.S. al eerder. Op 8 maart 1954 vonden namelijk in het Symphony Center van het Chicago symfonie de opnamen plaats van dit tweetal werken. De vaste dirigent Fritz Reiner, een man die discipline eiste en met kleine dirigeerbewegingen grote resultaten bereikte, komt deze eer toe. De muziek als zodanig wordt nogal extrovert, maar heel intens uitgevoerd. Grappig te weten dat in dezelfde tijd zijn collega in New Yorks Carnegie Hall nog steeds in low-fi mono werkte, ook voor RCA.

Living Stereo was de wervende slogan waaronder deze en komende, niet altijd even succesvolle opnamen tot stand kwamen. Intussen is het resultaat nog eens opnieuw beluisterd en door de technische molen gehaald om er gehoormatig met behulp van DSD en Super Audio nog wat beters van te maken.

Naar huidige normen mag er aan het klinkend resultaat het nodige mankeren: de klank is niet van een licht scherpte en ielheid ontdaan, de laagste orgeltonen van de inzet van Also sprach Zarathustra hadden meer impact mogen hebben, de intonatie van de houtblazers is niet steeds optimaal. Echte pianissimi gaan een beetje verloren. Maar de gewenste opwinding, de ruige passie en ook zijn volop aanwezig. De klank heeft een verrassende diepte, eerste violen links en tweede rechts zijn een zegen. Pauken klinken helder en niet als onweer op afstand.

Ook Ein Heldenleben, humaan en virtuoos gespeeld met een pakkende eindclimax mag er wezen. Wie hecht aan andere mogelijk ideale interpretaties moet dan wel in twee cd’s investeren: Sinopoli (DG) voor Zarathustra en bv. Jansons (RCO Live) voor Heldenleben.