Schütz: Symphoniarum sacrum, tertia pars op.12 SWV 398/418. Cantus Köln en Concerto Palatino o.l.v. Konrad Junghänel. Harmonia Mundi HMC 90.1850/1 (2 cd’s, 2u. 06’). 2004

De Symphoniae sacrae III vormen de derde en laatste bijdrage aan het genre dat met 1627 was begonnen met deel 1, SWV 257/276 en in 1647 werd vervolgd met deel 2 dat SWV 341/367 omvat. In dat eerste gedeelte met twintig werken blijken al de invloeden van het tweede bezoek dat de Dresdense componist in 1628 aan Italië had gebracht: Monteverdi’s concertato stijl is evident. Fascinerend is hoe stemmen en instrumenten in één klankweefsel zijn gebundeld; gewoonlijk als echt samenspel en heel incidenteel fungeren de instrumenten als een obbligato rond de bijbelse teksten.

De derde portie van deze werken dateert uit 1650 toen de componist inmiddels 65 was. Luister hoe gaaf de zogenaamde dialoog tussen Jezus en zijn ouders in ‘Mein Sohn, warum hast du uns das getan’ een psychologische ondertoon heeft, hoe de parabel van de zaaier suggestief werkt in ‘Es ging ein Sämann aus’ en ook in psalm 127 ‘Wo der Herr nicht das Haus bauet’. Stuk voor stuk hoogtepunten, net als uiteraard het ware, beroemde hoogtepunt ‘Saul, Saul, was verfolgst du mich’. 

Het enige dat men op deze vertolkingen kan aanmerken is dat soms even de intonatie te wensen overlaat.