Shostakovich: 2 Fabels van Krylov op. 4; 3 Romances op gedichten van Poesjkin op. 46a; 6 Romances op verzen van Raleigh, Burns en Shakespeare op. 62/140; Uit Joodse volksgedichten op. 79/79a; 6 Romances op teksten van Japanse dichters; 6 Gedichten van Marina Tsvetayeva op. 143a; Suite op verzen van Michelangelo Buonarotti op. 145 en op.145a; 4 Verzen van kapitein Lebyadkin op. 146; 7 Romances over gedichten van Alexander Blok op. 127; Lady Macbeth van Mtsensk op. 29. Luba Organosova (s), Elisabeth Söderström (s), Larissa Dyadkova (ms), Nathalie Stutzmann (a), Elena Zaremba (a), Philip Langridge (t), Ilya Levinsky (t), Dietrich Fischer-Dieskau (b), John Shirley Quirk (b), Sergei Leiferkus (bs), Vladimir Ashkenazy (p), Symfonie orkest en Vrouwenkoor van de Opera Göteborg o.l.v. Neeme Járvi en het Ensemble van de Bastille Opéra, Parijs o.l.v. Myung-Whun Chung. Decca 475.7441 (5 cd’s, 5u. 58’).
Goed dat Decca uit verschillende bronnen de essentie van Shostakovich’ liedrepertoire bijeenbracht, minder aantrekkelijk is dat de opera Lady Macbeth daaraan werd toegevoegd (de uitvoering van Chung is goed, maar die van Rostropovitch op EMI 567.776-2 is net wat beter).
Het eerste tweetal cd’s uit dit album is gewijd aan de bijdragen van Järvi uit Göteborg en wat daar meteen positief aan opvalt, is dat de vocale melodielijnen even belangrijk zijn als de orkestrale. De dirigent toont zich van een gevoeliger kant dan we hem gewoonlijk tegenkomen. Sfeertekening en gevoeligheid voeren de boventoon. De solisten onderscheiden zich met hun karakteriserende, gevoelige inbreng en het is frappant hoe de stemmingen uiteenlopen van het droge, puntige, wrange tot het emotioneel ontroerende. Vergeefs zal men naar een saai moment zoeken. Mooie verrassingen zijn er bij de vleet.
Op cd nr. 3 begeleidt Ashkenazy zowel Fischer-Dieskau als Shirley-Quirk met prachtige uitkomsten, maar feitelijk nog mooier is wat Söderström met begeleiding van pianotro laat horen in liederen die enerzijds pakkend en prikkelend, anderzijds erg dramatisch klinken.
De twee overige cd’s bevatten Lady Macbeth. Die kwam aan de orde in een aan dat werk gewijde Vergelijkende Discografie en is een mooi, maar net iets minder treffend alternatief voor Rostropovitch.