Saint-Saëns: Symfonieën in A en F Urbs Roma, nr. 1 in Es op. 2, 2 in a op. 55, 3 in c op. 78. Bernard Gavoty (org) met het Nationaal orkest van de Franse omroep o.l.v. Jean Martinon. EMI 762.643-2 (2 cd’s, 2u. 36’08”). 1974

De vier symfonieën van Saint-Saëns die werden geschreven vòòr de bekende orgelsymfonie nr. 3 uit 1886 zijn door de populariteit van dat grootse werk uit het repertoire verdwenen. Niet zo verwonderlijk want nr. 3 met zijn blijken van een rijke inventie, zijn veelkleurigheid en zijn onmiddellijk aansprekende melodieën zijn nu eenmaal erg aantrekkelijk. Maar van de eerdere werken valt ook best te genieten. De symfonie in A ontstond – in Brucknertermen – als nr. 0 in 1850 toen de componist 15 was. Een best aantrekkelijk werk al is duidelijk hoorbaar dat de tiener nog het nodige aan Mozart en Mendelssohn verschuldigd was, nr. 1 volgde in 1853 en is nog op ongeveer dezelfde leest geschoeid, alleen horen we hier eerder invloeden van Schumann en Berlioz, nr. 2 in 1859 laat de heel eigen stem van de componist horen, de symfonie in F met de bijnaam Urbs Roma in 1865. 

Het is handig al deze werken logisch bijeen te hebben en met Martinon’s kleurige en flamboyante vertolkingen krijgen ze het volle pond. Van nr. 3 bestaan natuurlijk vele cd versies; sommige andere klinken hooguit ietsje beter. Maar vlak ook een ander ouwetje niet uit Munch (RCA 82876-61387-2) of Levine (DG 419.617-2), Dutoit (Decca 430.720-2, 475.7728), Barenboim (DG 415.847-2). Met een lichte voorkeur voor Dutoit.