Schmelzer: Sacro-profanus concentus musicus: Sonates nr. 3-9; Sonate Per camera al giorno delle correggie; Die Fechtschule; Polnische Sackpfeifen; Lamento sopra la morte Ferdinand III. Ensemble Masques o.l.v. Olivier Fortin. Zig-Zag territoires ZZT 334 (53’55”). 2012

Johann Heinrich Schmelzer (ca. 1620/3 tot 1680) was de eerste Oostenrijker die het tot hofcomponist van de Habsburgers bracht nadat daar generaties lang Italianen met hun oltremontani flair en hun beheersing van de gevestigde stijlen waren ingehuurd.

Logisch dat ook Schmelzers Sacro-profanus sonates die in 1662 werden gepubliceerd Italiaanse invloeden verraden, net als enige blijken van vlotte virtuositeit. Maar ze bezitten ook een heel eigen soort lyriek om zowel de geestelijke als de wereldlijke luisteraars te behagen.

Het ensemble Masques koos zeven van de dertien sonates uit. De bezetting wisselt van sterkte per werk. Wat violisten Sophie Gent en Tuomo Suni, altviolisten Kathleen Kajioka en Simon Heyerick, gambiste Mélisande Corriveau en violonist Benoît Vanden Bemden laten horen klinkt afgewogen, stijlbewust en homogeen met passende expressie .

Lamento sopra la morte Ferdinand III uit 1657 behoort tot Schmelzers bekendste werken met onder andere al een opname door het Freiburgs Barokensemble (Duitse Harmonia Mundi 05472-77348-2).

De Sonata per camera al giorno delle correggie uit 1676 relatief bekend en geestig in zijn vertoning van de effecten na het eten van veel bonen. Bij Die Fechtschule uit 1668 valt niet te ontkomen aan herinneringen aan Bibers La Battaglia, al blijven de effecten hier beperkte tot een imitatie van kletterde sabels in een duelschool. En in Polnische Sackpfeifen (1665) klinken op humoristische wijze quasi doedelzakken.

Deze uitgave is extra aantrekkelijk omdat veel van de opgenomen werken hier voor het eerst zo goed uitgevoerd te horen zijn.