Schaeffer: Complete werken; Schaefer – Henry: Gezamenlijke werken. Adda 387 (4 cd’s, 4u. 01’34”). 1990

Muziek mag je hier niet verwachten. Of toch? Het gaat immers om musique concrète: het experiment concreet in het dagelijks leven bestaand lawaai, voorkomende tonen en klanken op elektroakoestische manier bewust te laten worden en ook door modificaties te verfijnen.

Het begrip en de daarmee verbonden esthetica zijn terug te voeren tot de Fransman Pierre Schaeffer (1910-1984) die enige jaren in een collectief met Pierre Henry samenwerkte.

Notenschrift noch partituur spelen een rol hier. Alleen het ‘arrangement’ van via versterking en luidsprekers weergegeven geluidsbanden telt.

Titels als Diapason concertino, Variaties over een Mexicaanse fluit, de suite voor 14 instrumenten, De vogel RAI, Symfonie voor een man alleen, Echo van Orpheus, Lawaaiétudes en Gedelegeerde parolen bepalen de 79 fragmenten die samen L’oeuvre musicale intégrale 1948-1979 van Schaeffer en Les oeuvres communes 1950-1953 van Schaeffer en Henry bevatten.   

Deze vier cd’s zijn vooral de aandacht waard van diegenen die nadenken over huidige vormen van lawaaivervuiling. Aan het authentieke weergavegehalte van het ge(re)produceerde behoeft geen twijfel te bestaan. Begeleidende info is royaal voorhanden, maar om daar wat aan te hebben, mot men wel goed Frans beheersen.

Schaeffers pionierswerk vond nauwelijks navolging en is intussen een stille dood gestorven.