Schoeck: Serenade op. 1; Vioolconcert in Bes op. 21 Quasi una fantasia; Suite in As op. 59. Ulf Hoelscher met het Engels kamerorkest o.l.v. Howard Griffiths. Novalis 1500700-2 (70’11”). 1990

Het materiaal op deze cd vormt een krachtig pleidooi voor de vrijwel vergeten Zwitserse componist; muziek schreef hij waaraan nog veel te ontdekken valt. Het vioolconcert met de aan Beethovens Mondschein sonate ontleende ondertitel Quasi una fantasia is met zijn aantrekkelijke, in de laatromantiek gewortelde lyriek beslist een aanwinst voor het repertoire. Ulf Hoelscher schetst daarvan met een toon die rijk aan facetten is een fijnzinnig stemmingsbeeld.

Hoewel Schoeck voornamelijk als lied- en operacomponist naam maakte, overtuigen ook zijn orkestwerken, zoals zijn eerste compositie, de bekoorlijke Serenade (nog zonder toonaardvermelding) en de vijfdelige Suite op. 59 verduidelijken.

Van het Vioolconcert uit 1912 circuleren ook opnamen van Bartóks èn Schoecks Hongaarse ‘ferne Geliebte’ Stefi Geyer aan wie ze werken opdroegen (Jecklin JD 715-2) uit 1947, Emmy Verhey (MGB CD 6117) uit 1991, Bettina Boller (Claves CD 50-9201) uit 1992, Ursula Bagdasarjanz (Gallo CD 1250) uit 1970), HansHeinz Schneeberger (Swiss Pan SP 51.704) uit 2001 en Chloe Hanslip (Hyperion CDA 67940) uit 2011 waaruit blijkt dat het werk door de jaren heen best aandacht kreeg van musici en de muziekindustrie.