Schoeck: Venus. Lucia Popp, Frieder Lang, James O’Neal met het Heidelbergs kamerkoor, het Bazels jongenskoor en het Wekstatt Schweiz filharmonisch orkest o.l.v. Mario Venzago. MGB CD 6112 (2 cd’s, 1u. 30’44”). 1991

Venus is gebaseerd op een libretto van Schoecks schoolvriend Armin Rüeger, maar gaat natuurlijk in wezen terug tot Ovidius. Rüeger situeert de handeling op een kasteel in Zuid Frankrijk.

De uitvoering straalt op alle fronten grote toewijding uit. Het Zwitserse jeugdorkest presteert op de top van zijn kunnen. Het begin van het werk herinnert sterk aan dat van Richard Strauss’ Ariade auf Naxos, maar naarmate het werk zich ontwikkelt, gaat het steeds meer op een enorm symfonisch gedicht met obligate stemmen lijken met expositie, doorwerking, scherzo en recapitulatie.

De inventiviteit speelt zich op hoog niveau af. Met name het Venusmotief bezit een grote teerheid en fijnzinnigheid. Een rol die Lucia Popp precies past. De overige rollen zijn niet alle ideaal bezet, maar kunnen er mee door. Ook de orkestratie is heel mooi. Wie Schoecks Penthesilea kent, zal ook aan Venus veel genoegen beleven, misschien zelfs meer. De opname klinkt sfeervol en goed.