Campra: Tancrède. Benoît Arnould (b), Isabelle Druet (ms), Chantal Santon (s), Eric Martin-Bonnet (bs), Alain Buet (b) met de Chantres du Centre de Musique baroque de Versailles en les Temps présents o.l.v. Olivier Schneebell. Alpha 958 (3 cd’s, 2u. 46’18”). 2014

André Campra zette op het gebied van de tragédies en musique de traditie van Lully voort, maar droeg duidelijke bijdragen voor de dramatische vormen aan bij de opéra ballet vorm.

Tancrède is echter een zuivere tragedie en bleek een van Campra’s succesvolste werken. Het stuk klonk in 1702 voor het eerst en werd daarna met tussenpozen regelmatig tot 1764 uitgevoerd.

De handeling op libretto van Danchet is losjes gebaseerd op de legende van Tancredi en Clorinda in Tasso’s epische gedicht Gerusalemme liberata dat ook Monteverdi diende.

In een ouverture,, proloog en vijf aktes vinden we een groot assortiment aan zuiver instrumentale delen. Verder wordt het pad van Lully gevolgd.

Waar een eerdere, tijdens het Festival in Aix en Provence in 1986 gemaakte opname van Malgoire (Erato 2292-45001-2) bekort was, krijgen we nu het volledige werk zoals dat in mei 2014 in Versailles werd opgevoerd.

Na de proloog met tenor Erwin Aros als tovenaar, Anne-Marie Beaudette als La paix en haar door Marie Favier geleide volgers die hun hoop voo een aangenaam respijt uiten na de strijd valt op hoezeer de opera vervuld is van lage stemmen. Clorinde (Isabelle Druet) is meer alt dan mezzo en Tancrède (Benoît Arnould), Argent (Alain Buet als koning van Circassia) en Isménor (Eric-Martin-Bonnet) zijn alle drie basbaritons die met plezier uitkijken naar het verslaan van Tancrède.

Dramatische ontwikkelingen zijn er genoeg en tot de hoogtepunten behoren het begin van de tweede akte met de mooi expressief zingende Clorinde die zich realiseert dat ze verliefd is op haar veroveraar Tancrède en later in de vierde akte waarin ze klaagt over de dood van Tancrède nadat Herminie (Chantal Santon) haar dat heeft wijsgemaakt. 

Over de hele linie is verder gelukkig sprake van een zeer doorwrochte, acceptabele lezing. Een waardevolle vervanging van Malgoire’s bekorte verklanking.