Cramer: Pianoconcerten nr. 2 in b op. 16, 7 in E op. 56 en 8 in d op.70. Howard Shelley met de London Mozart Players, Chandos CHAN 10005 (77’15”). 2002 

Cramer: Variaties over een ‘Air anglo-calédonien varié’ nr. 1-8; Pianosonates in D op. 25/2, in G op. 39/3 La gigue’ en in F op.27/1. Matteo Napoli. Grand Piano GP 656(62’14”). 2013

De in Mannheim geboren componist Johann Baptist Cramer (1771-1858)werd als kind naar Engeland gebracht en sleet daar zijn werkzame leven als vooraanstaand pianist, componist en muziekuitgever. In zijn tijd werd hij daar tot de grote virtuozen gerekend. 

Shelly combineerde op een heel mooi klinkende schijf drie van Cramers negen pianoconcerten. Zijn stijl lijkt op een kruising tussen Mozart en Beethoven met trekjes van Weber. Het valt op dat de componist wars is van hol passagewerk, maar gaat voor krachtige argumenten die zijn gebaseerd op goede motieven.

Concert nr. 8 is in structureel opzicht het sterkst; de finale is een Spaanse dans. Howard Shelley zorgt voor meer dan adequate vertolkingen terwijl hij vanachter de vleugel de goed volgzame London Mozart players leidt. 

Die al aangesproken virtuoze vaardigheden zijn ook terug te vinden in de speelse, bloemrijke variaties en de uitgelaten sonate op. 25/2. In de sonate op. 27/1 kunnen we in de expressie iets Beethoveniaans terugvinden. Matteo Napoli weet deze werken goed recht te doen.