Certon: Déploration sur la mort de Claudin de Sermisy; Requiem; Moulin: De profundis faux-bourdon; Mouton: Peccantem me quotidie; Anon.: Leçon du livre de Job. Ensemble Vox Cantoris o.l.v. Jean-Christophe Candau. Psalmus PSAL 020 (60’15”). 2012

Bij deze opname gaat het vooral om het teruggevonden Requiem (de la Sainte-Chapelle) uit 1558 van Pierre Certon (1510-1572). Dit vierstemmige Requiem werd vermoedelijk gezongen bij de begrafenis van Certons vriend en collega De Sermisy.

Certon was aanvankelijk zanger in de Parijse Notre Dame, maar stapte later over naar de Sainte Chapelle. Hij blijkt de vruchtbaarste componist uit de Franse zestiende eeuw. In druk verschenen acht missen, vijftig motetten en ruim driehonderd chansons, maar er is duidelijk veel meer. Een van zijn bekendste stukken is ‘La, la, la, je ne l’ose dire’ (bijvoorbeeld van Doulce Mémoire (Zig-Zag Territoires ZZT 339).

Candau heeft nog een andere mis van Certon vastgelegd op Psalmus en hij heeft met zijn goede ensemble gezocht naar een middenkoers tussen een authentike en een experimentele aanpak. Hij zorgt bijvoorbeeld voor versieringen die in de oorspronkelijke tekst niet voorkomen, maar hij matigt zich in dit opzicht meer dan het bijvoorbeeld tot overdrijving neigende ensemble Graindelavoix. Enige bezwaar is dat Candau soms wel erg langzame tempi kiest zodat de muziek soms bijna stil staat. Maar verder is er alle reden om blij te zijn met deze uitgave en de passende korte flankerende stukken.